we-go-canada-2.reismee.nl

De dag die bijna niet door ging

We hadden uit de berichten van Peter Paulusmafski begrepen dat het vandaag ( woensdag ) een mooie dag zou worden. Waarschijnlijk de mooiste dag van de week en dat wilden we uitbuiten. In Banff heb je de Gondola en in Jasper de Skytram. Omdat een onbewolkte horizon de mooiste vergezichten oplevert hadden we besloten naar boven te gaan Whistler Moutain op. Met de ervaring dat de parkeerterreinen al vroeg vol staan, Bijtijds vertrokken. We waren op tijd maar veel te vroeg zou later blijken. Op de parkeerplaats aangekomen was deze, op onze camper na, helemaal leeg en dat er toch sinds 08.00 uur trams naar boven zouden gaan. Toen we ons reisklaar hadden gemaakt en verder wilden reizen met de cabine van de Skytram hoorden we dat deze gesloten was. Gelukkig maar want in een open cabine naar 2263 af te reizen. Dat werd echter niet bedoelt. De Skytram ging niet naar boven en ook niet naar beneden. De hele dag niet. Dat was het eerste wat niet door ging.

Daarom maar afgereisd naar het visitor centre en daar de kaarten van de Day Hike's gehaald. Deze bij Tim Hortons bekeken en omdat we er toch waren maar gelijk overleg gepleegd met de buitenland redactie. Maar ook hier een verbinding van niks.

Inmiddels kwam het middaguur in zicht en zijn we vertrokken naar het Maligne Lake. De weg daarnaar toe hebben we 3 jaar geleden ook gereden maar zijn toen halverwege omgekeerd. Nu gaan we tot het einde en willen we de Mary Schaffer loop lopen. De weg is 44 km lang en gaat langs berg en dal en het Medecine Lake. Daar zijn we 3 jaar geleden gekeerd. Het schijnt dat het meer in de loop van het jaar leegloopt en zich elk jaar weer vult. Volgens onze herinnering was hij 3 jaar geleden bijna leeg. Nu zat er voldoende water in en konden we met de blauwe luchten, de besneeuwde bergtoppen mooie foto's maken.

Maligne Lake is een populaire attractie en daar wij pas tegen het middaguur die kant op reden was de kans op een parkeerplaats net zo groot als de kans dat Nederland het volgend WK wel haalt. Vermoedelijk doen ze dat wel want na enig zoeken en wachten hebben wij toch een plek weten te bemachtigen. He Oranje, nu jullie nog.

We wilden de Mary Schaffer loop gaan lopen en zijn, na het maken van en aantal foto's, op pad gegaan. Het pad voerde ons een aantal meters langs de rand van het Maligne meer. En daar hield het op. Niet het pad, want dat zagen we aan de andere kant van het hek verder gaan. Het bord, Construction hield ons tegen. Blijkt dat de Schaffer loop niet gelopen kon worden. Het 2e wat niet doorging.

Daarop op onze schreden terug gekeerd en aan de andere kant van het meer gaan lopen. De uitzichten waren ook daar schitterend dus de teleurstelling was gauw over. De tijd ook want we moesten nog 44 km terug. Nu hebben we ons huis bij ons dus kunnen we overal eten, maar eigenlijk wilden we vandaag letterlijk buiten de deur eten. Waar, eerst wat anders.

Op de terugweg, of op de weg terug zo u wilt, al een hert gescoord. We hebben deze vakantie al zoveel wild gezien dat we bijna vergeten wat we gezien hebben. Zoals het grote stekelvarken in Jasper. Maar goed, even terug naar onze terug weg. Daar stonden een aantal auto's stil en dan valt er altijd wat te zien. Een kleine zwarte beer, kennelijk aan de aandacht van moeders ontsnapt, stond heerlijk te grazen aan de kant van de weg. De kans dat moeders op een afstandje toch een oogje in het zeil hield, deed ons besluiten in de auto te blijven en door het geopende raam de foto's te maken. Een ja, ook deze worden ooit eens geplaatst.

Bijna wilde ik schrijven na een rit zonder dieren aangekomen in Jasper, maar dat is niet waar. Heren in Jasper hebben Opa en Oma hert honderdduizendtachtigveertig gescoord. Na deze mijlpaal een plekje gevonden bij het station waar vlakbij de Jasper Brewery zit. We hebben daar 3 jaar geleden heerlijk gegeten op het terras en wilden dat nu ook gaan doen. Echter nu het liefst binnen wat het terras ligt in de schaduw en het windje is fris.

Binnen was voldoende plaats. De wedstrijd Korea - Duistland was nog niet begonnen zagen we op het grote tv scherm aan de muur. Strategisch een positie ingenomen zodat we zicht hadden op het gehele middenveld. Het was kennelijk geen risico wedstrijd want toen ik om een biertje vroeg kreeg ik dat ook. Inmiddels had de aftrap plaats gevonden en konden wij onder het genot van een Burger en Fish and Chips de eerste helft volgen. Dit samen met een heleboel anderen, want net voor de aftrap liep het vol. Wij hebben de tweede helft niet afgewacht en zijn voor het einde van de eerste helft al vertrokken. De volgende supporters stonden al klaar. Nog even wat boodschappen en gauw terug naar de Camper. Het is welletjes voor vandaag. Morgen weer een dag kijken wat er dan wel doorgaat.

Wat ook doorgaat is de tijd, Die lezen we af van de magnetron. Als we stroom hebben tenminste. Elke keer als de stroom eraf gaat, dat gebeurt telkens als we weg gaan, is de klok van slag. Als je bij de tijd bent en dat ook wilt blijven moet je elke keer de tijd nemen om de tijd weer in te stellen. Dat duurt maar een paar seconden en na het indrukken van 2 knoppen ben je zo weer bij de tijd. Dus als je een beetje met je tijd mee gaat is het instellen daarvan een fluitje van een cent.

Zo, u bent weer bij de tijd.

Toch niet helemaal want u weet nog niet waarom de skytram niet ging. Tijdens de rit naar Maligne Lake hoorden we op de radio dat afgelopen maandagnamiddag de tram tot stilstand gekomen was door de harde wind. De storm die wij op het parkeerterrein van het Ice Field Centre hadden hield de gondel halverwege tegen. De stroom viel uit waardoor alles stopte. De opgaande kon nog naar boven gehaald worden en de andere naar beneden. Maar daarna stopte alles. Ook voor de 160 bezoekers die nog boven waren. Rond 19.30 uur begonnen 2 helicopters de gasten van de berg te halen, maar toen het donker werd waren er nog 50 bezoekers boven. Met de laatste vlucht werden dekens en extra voedsel aangevoerd en hebben ze de nacht in het restaurant door moeten brengen. Dinsdagmorgen zijn ze opgehaald en was iedereen beneden. Vandaag waren ze nog druk bezig met het achterhalen van de oorzaak en gaat er niets naar boven.

Zo, nu bent u wel bij

Reacties

Reacties

de Polsbroekers

Het lijkt wel een mop: Weet je wel die twee die naar ...... gingen? Nou? Die gingen niet. Maar gelukkig zijn er nog genoeg andere natuur schoonheden te bewonderen. En dat we daar ook de beelden van krijgen te zien ondanks kapotte apparatuur en een gehavende reiziger. Ondanks dat de fotoredactie jullie een beetje in de steek laat genieten wij alsnog van jullie verhalen die heel beeldend zijn.

Ria de Best

Wat is het weer genieten om jullie ervaringen te lezen! Voor iemand die nog niet wist of ie zou schrijven,ben je weer aardig op dreef Hans!! Ik ben nog steeds aan het denken hoe het nu zat met dat gisteren of/en vandaag,ha,ha! Wat ik me afvraag: is het daar altijd zo druk op die routes{behalve in de winter dan} of is het juist deze maand? Nog even en dan zit het erop voor jullie en voor mij begint het dan! Ook naar de bergen,maar ik ga niet schrijven hoor!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!