We hebben stroom en dus ook weer internet. Maar dat had u allang door want anders had u ons nieuwe verhaal en de foto's niet kunnen zien.

Voordat ik echter verder ga eerst even mijn beide vrienden aanspreken:
Heren, jullie Opa en Oma hebben een heleboel ijsjes verdient. Wij hebben zoveel herten gezien dat we het ijs eigenlijk niet op krijgen. Het is zoveel dat wij denken dat zelfs jullie vader het niet op krijgt. We zullen proberen er een voor jullie mee te nemen. Een ijsje natuurlijk en geen hert, maar of dat lukt???.

Zoals ik al schreef hadden we gisteren geen stroom. De rest van de buurt was solidair en deed ook mee. In de loop van de nacht hoorden we de magnatron piepen. Een teken dat we weer stroom hadden. Niet dat we er wakker van werden, want dat waren we al. Het heeft de hele nacht gestormd. We lagen te schudden in bed. Dat is af en toe leuk voor even, maar niet een hele nacht.Tegen de ochtend nam de wind af en onze slaap toe.

Wat gisteren een poging was is vandaag gelukt. We zijn naar Many Glacier gereden en hebben daar de Swift Current Lake Nature Trail gelopen. Lopend rond het meer hadden we een prachtig uitzicht op de bergen rondom. We hebben daar natuurlijk foto's van gemaakt maar eerst wil de redactie de ochtend krant af hebben, waarna de fotoredactie zijn gang kan gaan.

We hadden besloten vandaag door te rijden naar West Glacier ipv in East te blijven. Dat zou ons namelijk een vrije dag opleveren die we goed kunnen gebruiken. Hoe ?? ik zal het uitleggen.We hebben al zoveel gelopen dat er nieuwe schoenen gekocht moeten worden. Een of andere halve zool gooide roet in het eten. De dichtsbijzijnde grote winkel is in Canada en daar zijn we pas over een paar dagen. Door die vrije dag kunnen we wat rustiger naar Canada rijden en boodschappen doen, Dat moesten we toch omdat, we niet alles van Canada naar Amerika en weer terug mochten brengen.

Na de wandeling rond het meer zijn we  tegen de middag vertrokken van oost naar west. Op zich zou het een korte route moeten zijn maar omdat de Loganpas nog dicht is, is die weg voor ons afgesloten. We hadden er toch niet over gemogen omdat onze camper te groot is. Maar dat heb ik al verteld. De weg naar het westen verschilde in veel opzichten van die naar het oosten. Hij gaat zowiezo de andere kant op maar ook de omgeving is totaal anders. In East Glacier is alles vlak totdat je er bijna bent. Dan beginnen pas de bergen. Naar het westen rijdt je constant door en langs de bergen.

We zitten nu op de KOA camping West Glacier. Een hele mooie camping met een heleboel Cabins. Houten huisjes met een veranda. Groot genoeg voor een heel gezin. Dat is de Family pool ook. ER is ook een Adult Pool. De naam heeft weinig om het lijf hoor. Er mogen daar geen kinderen komen, dus de oudjes kunnen daar rustig zwemmen zonder de angst voor bommetjes.

Morgen gaan we West Glacier bekijken en er ook wat rond lopen. Wat we gezien hebben en waar we gelopen hebben volgt in een ander verhaal. Wanneer??? Misschien al morgen, want we blijven nog een nacht hier dus wie weet.

Tot dan,

Hans en Marian