Opgestaan met een beetje zon, iets meer wolken en een heleboel wind. Vandaag maar 130 KM naar Jasper. Vorige keer hebben we dat stuk zonder te stoppen gereden, wat voor ons de reden was om nu te blijven overnachten op de Ice Fields Park Way. Zo hebben we de hele dag de tijd voor die afstand en er zou genoeg te zien zijn. Alleen al het rijden tussen de bergen is schitterend en na elke bocht is het uitzicht weer anders.

Na 10 min rijden onze eerste stop. De Tangle Falls Deze zijn vanaf de weg te zien dus een korte stop werd ingezet. Onze volgende stop bij de Sunwapta Falls zou langer duren. Je kunt natuurlijk net zo als de meeste mensen stoppen bij de Falls en terug gaan. Maar daar wij niet de Japanse mentaliteit hebben en goede Oostenrijkse bergschoenen zijn we doorgelopen langs de Sumwapta River. Je zult het niet geloven maar ook hier weer schitterende uitzichten en foto's.

Aan het begin van de weg naar de Falls ligt een Lodge. De Sumwapta Fals Lodge. Daar hebben we rond gelopen in de shop en in het restaurant wat gedronken. In het restaurant hingen mooie foto's van de omgeving en de dieren die daar leven. Nu kun je van een foto een foto maken maar deze foto's zaten achter glas aan een wand tegenover de ramen. Je kon door het licht van de ramen de foto's goed zien maar helaas in het glas van de foto's ook de ramen. Dus geen foto van een foto. Dat ze dat bewust gedaan hadden bleek toen we zagen dat de fotos te koop waren. 500 dollar per stuk. Schitterende prijs voor die mooie foto's.

Na nog een korte stop, tsja die van Nederland hoefde toch niet naar Rusland, door naar Jasper. Daar hebben we in het stadje rond gelopen. Het internet bij het visitor centre uitgeprobeerd en het daarbij gelaten.

Bij de camping aangekomen bleek dat ook deze complet was. Dat was te verwachten want wij konden in Nederland maar voor 3 nachten met stroom reserveren terwijl we er vier willen blijven. Onze laatste nacht brengen we zonder stroom door. Niet zo erg want 3 jaar geleden waren het 2 nachten zonder stroom. Gelijk beide plekken aangemeld. We kregen de waarschuwing mee alle etenswaren op te ruimen want er waren beren in de omgeving. Die zaten achter de herten aan die op de camping verblijven. De kudde hadden we 3 jaar geleden al gezien en ook nu waren ze thuis. Want tijdens een wandeling over de campground zagen we ze weer in grote getalen. De beren gelukkig niet.

Wat we wel hebben gescoord is een echter heuse Canadese Woodpecker. U weet wel Woody van de TV. Hij leek er sprekend op met zijn rode kuif boven op zijn kop. Ja ook deze foto wordt er zeker opgezet. We hebben hem twee keer gezien of het moet zijn broer geweest zijn die later voorbij kwam.

Dat we die ochtend iets gemist hadden wisten we toen nog niet. Dat konden we ook niet weten want toen zaten we 130 km terug op de Ice Fields Park Way. Hadden we het toen echter maar wel geweten. Wat zult u vragen. Dat leest u in ons volgend verhaal. Maar omdat het een serie is komt die gelijk met dit verhaal en wordt uw geduld niet op de proef gesteld.